FSF 160 km Heenweg (2022)

De route gaat richting Leveroy en over binnenwegen naar Grathem. Via de Heelderpeel fiets je naar de plas Lange Vlieter, waar de route deels omheen gaat via fietspad.
Daarna gaat de route de stuw over bij Linne en gaat richting Montfort, waar je net niet langs de kasteelruïne fietst. Je fietst daarna door agrarisch gebied naar Abdij Lilbosch en over rustige wegen richting Koningsbosch, met een kort klimmetje over de steilrand die westelijk van Koningsbosch ligt.

Vervolgens duik je Duitsland in, in het gebied dat de Selfkant heet: een golvend agrarisch gebied. De route volgt hier het enigste bosgebied in de Selfkant, namelijk die in het dal van de Saeffeler Bach. Via rustige wegen gaat de route naar Hastenrath en Süsterseel. Vanaf daar volg je een vrijliggend fietspad. Je verlaat het fietspad bij de grensovergang naar Etzenrade. Je komt nu op licht heuvelachtig terrein en je krijgt de autovrije klim over de Misweg, niet steil en hooguit 1 km lang. Het plateau waar je je nu op bevindt (en de randen van het plateau) kent vele wegen die afgesloten zijn voor autoverkeer (m.u.v. landbouwverkeer). Dat betekent dat aan de voet van beklimmingen (en onderaan of midden in afdalingen) over deze wegen je rekening moet houden met tractorsluizen.

Je daalt af naar Oirsbeek en fietst even door dit dorp om via autovrije wegen uiteindelijk via het Mulderswegske af te dalen naar het dal van de Geleenbeek. Je blijft nu in het Geleenbeekdal, eerst over fietspad langs doorgaande weg, later over vrijliggend fietspad. Je komt aan de rand van Hoensbroek en fietst langs het grote kasteel van Hoensbroek. Je blijft nog even rond het Geleenbeekdal, maar nu wordt de route wat heuvelachtiger en volgt nog kort fietspad langs doorgaande weg. De route gaat dan over rustige wegen naar Weustenrade en vervolgens kom je langs Kasteel Rivieren. Dan volgt een kleine kilometer fietspad langs doorgaande weg, om dan bij Kasteel Puth te komen. 

Via hoofdzakelijk binnenwegen fiets je nu het echte heuvelachtige gedeelte van Zuid-Limburg in, via de Ransdalerweg. De klim wordt niet gevolgd door een afdaling maar door de niet steile beklimming van de Karstraat. Je daalt steil af na het passeren van dorpje Colmont, en beklimt dan de Korenweg, ook bekend als de Mingersberg. De afdaling die daarna volgt is lang en voert je met prachtige uitzichten naar Eys. Dan volgt de Kruisberg vanuit Eys, de zwaarste beklimming van deze route. Na de steile afdaling naar Wahlwiller gaat de route naar Mechelen en komen nog verschillende minder gangbare beklimmingen aan bod (die niet echt steil zijn en die bij velen niet zo bekend zijn), in het zuid-oostelijk deel van Zuid-Limburg, in de Voerstreek en aan de westelijke rand van het Plateau van Margraten. Achtereenvolgens zijn het de beklimmingen van:
Kleeberg
Melleschet
Groenenstraat
Smidsberg
Rue de Beusdael (B)
Nurop (B)
Op de Eiken (B)
Kütersteenweg
Banholt
Kalleberg
Örenberg (ja, deze is eventjes steil (15%))
Groeve 't Rooth
Lindenstraat