Langs Linters mooiste natuurplekjes

Afspraak op het kerkplein van Melkwezer (V), deelgemeente van Linter in het zuidelijke Hageland. Met de rug naar de Sint-Pancratiuskerk stap je links de Dorpstraat in en zo de dorpskom uit, richting Wommersom. Aan de laatste huizen het kruispunt met de Lindestraat over en schuin links de Negenbunderweg in. Meteen ontvouwt zich het vruchtbare Hageland. Negeer de zijwegen, ook de Bosweg links. Maar 60 m voorbij deze weg, aan het T-kruispunt met bank, sla je rechts de veldweg in, richting antennemast. Deze weg doorkruist het natuurgebied Walsbergen, in 2009 door Pasar verkozen tot Linters mooiste plekje. In de jaren ’90 werd dit waardevolle stukje natuur, op de heuvelrug tussen de valleien van Kleine en Grote Gete, gered van de geplande kaalslag. Het bestaat uit oude eiken-beukenbosjes en natte veldrusweiden, met daarin o.a. orchideeënsoorten, ratelaar, blauwe knoop, enz. Ook allerlei amfibieën overleven hier, zoals de alpenwatersalamander en de bedreigde kamsalamander, die op de ‘rode lijst’ staat. Via houten poortjes en een infobord 1 wandel je steeds rechtdoor, tot op de verkeersweg. Hier staat een tweede infobord met ernaast het Pasar-label van ‘mooiste plekje’. Aan de overkant ligt de voormalige Walsbergerhoeve, waar in de 13de eeuw een klooster stond dat daarna overgenomen werd door de tempeliers van de Maltezerorde. Volg de Dorpstraat naar rechts over 320 m. Aan de bushalte links de betonweg in, met al snel een uitgestrekt vergezicht over het dal van de Grote Gete en op de voorgrond het kasteel van Wommersom (1880). Aan het kasteel moet je linksaf. Dit riante optrekje, geflankeerd door de kasteelhoeve, wordt fraai omkaderd door een ringgracht. Volg de al even fraaie toegangsdreef van jonge linden, de Melkwezerstraat, die verderop langzaam naar rechts bocht. Je komt aan de ’t Serclaeskapel (1835), gewijd aan O.-L.-V. Onbevlekte Ontvangenis, en een pittoreske, beschaduwde picknickplaats 2 aan de oever van een beek. Neem naar rechts het pad naast de beek, samen met het Grote Getewandelpad. Een eind verder bocht je naar links en je botst dan op de ‘s Hertogengracht, geflankeerd door een rij zilverberken; daar naar links. Deze gracht werd in de 13de eeuw aangelegd door de Brabantse hertog Hendrik I om de lager gelegen velden te ontwateren. De Grote Gete zelf werd destijds immers ingedijkt en opgestuwd om een reeks molens te bedienen. Waar de ‘s Hertogengracht begint, vlak bij de Grote Gete, stap je de Getedijk 3 op naar rechts. Je volgt nu een heel eind de licht meanderende rivier, die hier al behoorlijk breed is. Door een prachtig rivierlandschap: grachten en greppels, hagen en bomenrijen, eenden en soms een reiger of buizerd. In de oude holle knotwilgen nestelen uilen, torenvalken, spechten, vleermuizen: de ‘holenbroeders’. Aan de noordelijke horizon duikt het silhouet van Neerlinter op. Negeer de brug aan de weg naar Neerlinter. Vanaf daar stap je nog 500 m verder op de dijk, tot aan de afslag naar rechts; de Doysbroeckweg. Daar verlaat je het oeverpad. Links en rechts van je, tussen Grote Gete en ‘s Hertogengracht, ligt het natuurgebied Doysbroek 4 (17 ha), ook genomineerd voor de verkiezing van Linters ‘mooiste plekje’. Dit paradijs voor kikkers, salamanders en andere amfibieën is vrij toegankelijk op de paden. In de broekbosjes gedijen els, Gelderse roos, vlier, kamperfoelie, enz. Steek de ‘s Hertogengracht over en volg de Doysbroekweg nog 250 m. Sla dan links de veldweg in, net als het Grote Getepad. Dat kan je rustig blijven volgen tot de terminus. Nog één keer rechts afslaan op beton, de Hazenbergweg door de velden, en aan de eerste huizen de Hazenbergstraat oversteken. De Begijnhofstraat schuin links brengt je weer in het centrum van Melkwezer