Porto City Center Walk

Het centrum van Porto is niet zo groot en daarom kan je alle afstanden te voet overbruggen. Het probleem is niet zo zeer de afstand, dan wel de continue hoogteverschillen. Zo goed als geen enkele straat is vlak. 

De Douro biedt een ideale poort tot de Atlantische oceaan. Langs deze rivier werden tonnen goud van de kolonies binnengebracht. Goud dat gebruikt werd voor de opbouw van deze bloeiende havenstad op de Noordelijke oever van de rivier. De Douro loopt echter in een steile vallei, waardoor zowat alle straten met een uitgesproken helling naar boven lopen. 

We verwonderen ons over de kleurrijke betegelde gevels (azulejos voor de vrienden). We worden op slag verliefd op de gulle gastvrije lach van de Portugese bevolking. 

Op de top van de hoogste heuvel van de historische binnenstad bereiken we de Sé Kathedraal. Het dertiende eeuwse bouwwerk met kantelen doet meer denken aan een fort dan een kerk. Het lijkt zo weggelopen uit een aflevering van Game of Thrones. De kathedraal ligt op een majestueus plein van waar je een fantastisch uitzicht hebt op de stad. Binnenin is er niet zo veel te zien, maar voor € 3 kan je het aanpalende klooster bezoeken. Daar zal vooral de geslaagde combinatie van mooie tegelmuren en gotische zuilengalerijen je fototoestel overuren doen maken. 

Niet veel verder testen we onze verzadigingslimiet voor spirituele stops met een bezoek aan de San Francisco kerk. Voor een ticket van een pittige € 7 kan je je vergapen aan een decor van nationale barok en rococo. Van de vloer tot het plafond luistert houtsnijwerk de muren van deze bijzondere kerk op. Had bijzonder mooi kunnen zijn, ware het niet dat men bijna 400 kilogram bladgoud tegen deze houten beelden heeft geplakt. Ze hebben zich laten gaan in duizenden details. Het is alsof de gouden muren smelten. 

Het ticket geeft ook toegang tot de aanpalende ruimtes waar een uitgebreide verzameling aan religieuze hebbedingen verzameld is. Waaronder de allerlelijkste beelden die wij ooit gezien hebben. Ook te bezoeken is een griezelige grafkelder. 

Een heleboel trappen naar boven brengen ons bij de Miradouro da Vitoria. Dit privé-terras tegen de heuvelflank wordt door de eigenaar genereus gedeeld met toeristen. We genieten er van een mooi zicht over de terracotta daken van de oude stad. 

De Ribeira wijk is bezaaid met sfeervolle restaurantjes langs de Douro. Overdag is het hier gezellig druk. ’s Avonds komt deze plek helemaal tot leven met zijn mooie geveltjes, leuke terrasjes, straatartiesten en gezellige verlichting. Als je de Douro naar het Westen volgt, dan bereik je de Atlantische kust. 

Wij haken af aan Museu Romantico waar je voor € 2,20 kan zien hoe men eind 19de eeuw leefde. Het terras naast het museum biedt een prachtig zicht over de Douro-vallei. 

Aanpalend aan het museum ligt een groot stadspark: Jardins do Palacio de Cristal. De tuinen houden het midden tussen weelderige romantiek en een strakke Franse invloed en zijn beslist een bezoekje waard. Het paleis, waarnaar de tuinen vernoemd zijn, is in de jaren ’50 gesloopt en vervangen door een ongelooflijk lelijke sporthal. 

Vlakbij vind je nog zo’n lelijk modern gebouw: Casa da Música ziet er uit als een neergestort ruimteschip. 

Wanneer we terugkeren naar het stadscentrum beslissen we haast te maken. We zien een romantische zonsondergang op het bovendek van de Ponte Luis I. Hoewel heel wat mensen hier verzamelen om samen te genieten van dit schouwspel kan iedereen een perfect plaatsje bemachtigen. De zon zakt langzaam achter de heuvels van de Douro-vallei. De pittoreske gevels van Ribeira tonen in het avondlicht nog warmere kleuren. Na zonsondergang heb je vanop de brug een mooi uitzicht op de gezellig verlichte stad.